Luisteren (3)

Op een dag gingen vader en zoon met een ezel op pad. Vader wilde lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Zie daar de wereld op zijn kop. Die gezonde jongen zit rustig op de ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt.’ De jongen hoorde dit, schaamde zich en stapte af. Zijn vader moest verder op de ezel rijden. Zo gingen ze voort. Even later hoorden ze: ‘Moet je dat zien. Wat een vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen.’ Na dit verwijt zei de zoon: ‘Kom, laten we samen op de ezel rijden.’ Zo vervolgden ze hun weg tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: ‘Kijk, dat arme beest. Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen.’ Daarop zei de jongen: ‘Laten we allebei lopen, dan kan niemand ons nog verwijten maken.’ Tot voorbijgangers commentaar leverden: ‘Zie die dwazen. Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan om op de ezel te gaan zitten.’
Vader zei toen tegen zijn zoon: ‘Hoe je je ook gedraagt, op- en aanmerkingen zullen er altijd in overvloed zijn. Luister daarom altijd naar wat je eigen hart je ingeeft.’

Naar wie luister jij?
Op 14 oktober geef ik een workshop over luisteren. Kijk voor meer info bij wat doe ik.

Plaats een reactie